Srebrna dziewczyna - recenzja książki

„Srebrna dziewczyna” to powieść autorstwa amerykańskiej pisarki Leslie Pietrzyk. Książkę można przyporządkować do gatunku powieści psychologicznej, dramatu oraz powieści obyczajowej. Akcja rozgrywa się w Ameryce w latach osiemdziesiątych. Główną bohaterką jest młoda dziewczyna, której imienia autorka nie zdradza. Niektórym czytelnikom może to początkowo przeszkadzać, ale pierwszoosobowa narracja w zasadzie ukrywa tę drobną niedogodność. A czy całość jest zajmująca i warta waszej uwagi? Przeczytajcie recenzję książki!

Ciekawym zabiegiem, który od razu rzuca się w oczy jest też sposób prowadzenia narracji, a mianowicie zastosowanie przeskoków czasowych w przód oraz w tył w obrębie kilku lat. Sprawia to, że bohaterkę, jej historię, a co za tym idzie motywy działania poznajemy stopniowo. To właśnie ta główna postać jest najmocniejszą stroną „Srebrnej dziewczyny”. Jest to postać złożona, budząca dość sprzeczne odczucia. Budzi sympatię czytelnika, raz się jej współczuje, innym razem jest irytująca. Jej czyny często są moralnie wątpliwe, ale autorka poprzez opisy jej przemyśleń pozwala zrozumieć skąd bierze się taka, czy inna decyzja. Przy tym wszystkim dziewczyna jest bardzo „zwykła”, taka jakich często się nie zauważa.

Książka rozpoczyna się w momencie, gdy bohaterka przyjeżdża na studia z prowincjonalnego Iowa do Chicago. Tam w akademiku poznaje Jess, która staje się jej przyjaciółką mimo iż dzieli je praktycznie wszystko. Główna bohaterka pochodzi z biednej rodziny i jest lekko wycofana, natomiast jej przyjaciółka jest bardzo bogata, pewna siebie i przebojowa. Książka w dużej mierze opowiada właśnie o relacji głównej bohaterki z Jess. Autorka opisała tę przyjaźń bardzo prawdziwie, z jej jasnymi i ciemnymi stronami. Drugą ważną postacią jest młodsza siostra głównej bohaterki. Dziewczynka zajmuje bardzo ważne miejsce w jej życiu, co jest skontrastowane ze stosunkami pomiędzy Jess i jej siostrą. W książce pojawia się też wątek toksycznej rodziny, śmierci oraz przemocy domowej. Autorka stara się też odpowiedzieć na pytanie, jak stan majątkowy oraz problemy z dzieciństwa wpływają na osoby u progu dorosłości.

Przy pierwszych kilkudziesięciu stronach „Srebrna dziewczyna” może się nie spodobać lub lekko nudzić, a to za sprawą wspomnianej już niechronologicznej akcji oraz braku swoistego początku i określenia historii.  Jednak warto dać jej szansę, gdyż później w miarę jak czytelnik poznaje więcej faktów, zaczynają się one łączyć w bardziej logiczną i spójną całość. Dzięki temu książka staje się bardziej wciągająca. Wiele rzeczy zostaje niedopowiedzianych, co dla niektórych także może okazać się wadą. Jednak „Srebrna dziewczyna” jest warta przeczytania przede wszystkim dla tych, którzy lubią powieści obyczajowe z elementami psychologii i dramatu. Dajcie jej szansę!

Anna Janaszak

fot. materiały prasowe