Odnaleźć sens nocy

Tak rozpoczyna się najnowsza powieść Michaela Cox’a „Sens nocy. Spowiedź”, która w mgnieniu oka stała się bestsellerem i to zupełnie nie przypadkowo. Cox zaserwował nam bowiem znakomite, wykwintne danie. Opowieść mroczą z intrygą w tle, budzącą emocje u czytelnika, poruszającą kwestie miłości i zemsty, chorych ambicji.

Edward, wybitny znawca literatury, słynny filolog zabija przypadkowo spotkaną na ulicy osobę tylko po to, aby udowodnić sobie, że jest w stanie to zrobić. Jest to sprawdzian własnych możliwości przed planowanym morderstwem.

Główną ofiarą bohatera jest Phoebus Rainsford Daunt, kolega z Eton, największy wróg z młodości. Sukcesy, które zaczyna odnosić on jako poeta oraz popularność, jaką zyskuje w gronie londyńskiej elity sprawiają, że Edward jeszcze bardziej żądny jest jego śmierci. Od tej pory zaczyna realizować swoja misternie zaplanowana intrygę.

Wszystko by szło po jego myśli, gdyby nie wspomniane już zabójstwo przypadkowej osoby. Pewny siebie filolog, przekonany o doskonałości swojej zbrodni, zatarciu śladów wpada we własne sidła. Zbrodnia doskonała nie istnieje. Edward sam staje się ofiara anonimów, szantażu postaci, która zbrodnie widziała i śledzi każdy jego krok.

Wzrasta napięcie, emocje sięgają zenitu. Bohater zostaje wciągnięty w grę, którą sam przecież rozpoczął. Z jednej strony zjada go ambicja, pragnie zabójstwa dawnego kolegi, z drugiej pojawia się strach i uczucie, że samemu jest się ofiarą. Pikanterii całości dodaje powieści jeszcze wątek miłosny. Edward darzy boweim szczególnym uczuciem kurtyzanę Izabellę Gallini.

 

„Sens nocy. Spowiedź” to doskonała, utrzymana w angielskim klimacie opowieść o zbrodni. Precyzja szczegółów, dopracowane wątki, gradacja napięcia, wspaniale rozpracowana psychika człowieka niezmiernie ambitnego i ukazane zagrożenie przed nadmiarem ambicji to tylko niektóre z jej walorów. To nie tylko obraz człowieka, który żyje przeszłością, osoby ogarniętej pragnieniem zemsty oraz miłością do kobiety, której kochać się nie powinno. Przede wszystkim to obraz człowieka wyniszczonego przez własną, chorobliwą ambicję. Czytelnik wraz z głównym bohaterem przechodzi różne etapy, ale również podróżuje w głąb jego zaburzonej psychiki, odkrywając uczucia targające tą jednostką.

 

Dzieło Cox’a jest dokładnie przemyślane, dzięki czemu czytelnik nie gubi wątków i stopniowo, coraz bardziej wciąga się w mroczny świat Londynu czasów wiktoriańskich. Intryga została dobrze skonstruowana, a przy tym jest niebanalna. Cox świetnie przedstawił także miejsca: bary, domy publiczne, zamglone zakamarki miasta i postaci w kapeluszach. Tak zarysowane tło dodaje powieści jeszcze większej enigmatyczności.

 

Początek "Sensu nocy" wywołuje ciarki, a każda kolejna strona tylko je potęguje. To doskonała lektura na jesienne, chłodne wieczory!

 

 

 

 

---