Chłodny dotyk obiektywu

Autorka Kathryn Harrison obchodzi się z Ann jak z produktem wykreowanym przez fotografika Edgara Rogersa. Za sprawą jednego zdjęcia śpiącej córki, z przeciętnego amatora szklanego oka, stał on się ekspertem od gry światła i cienia na dziecięcym ciele. Zdjęcia Edgara - przez niektórych określane jako perwersyjne, obsceniczne, przez innych podawane jako przykład znakomitej techniki - podbiły świat.

Przez długie lata portretował córkę, obnażając przed oglądającymi nie tylko jej duszę, ale i ciało. Przeraźliwie samotna dziewczynka, uprzedmiotowiona, śledzona przez ojca, który wkraczał z aparatem w każdą dziedzinę jej życia, próbuje wyzwolić się za wszelką cenę. Kaleczy swoje ciało, starając się przekonać, że istnieje; celowo doprowadza do śpiączki cukrzycowej.

Koszmar dzieciństwa bez czułości i troski dodatkowo pogłębia samobójstwo ojca, który ponadto rejestruje na zdjęciach swoją śmierć.

Po latach Ann jest wziętą kamerzystką, zapisuje na taśmach momenty ludzkiego szczęścia, które nigdy nie było jej udziałem. Mimo wspaniałego męża i pasjonującej pracy kobieta wciąż pokutuje za dzieciństwo. Notorycznie lekceważy wskazania lekarzy, eksperymentuje z dawkami insuliny, bierze narkotyki, a na dodatek ... jest kleptomanką.

Ann ulega nałogom bez zachowywania środków ostrożności i wciąż przekracza kolejne granice. Żyje w ogromnym napięciu, przygotowywana jest bowiem wystawa zdjęć jej ojca. Jest wszedzie na zdjęciach - z poranionymi rękami, spływającą krwią, naga, masturbująca się. Czuje się gwałcona wiele razy przez oglądających wystawę. Ten stres daje o sobie znać podczas kolejnego napadu kleptomanii.

Zachowanie Ann wyczerpuje już wytrzymałość jej męża i pomimo ogromu uczucia, jakim ją darzy, stawia ultimatum. Ann musi się leczyć albo koniec z ich związkiem. Tylko... jak pozbyć się bólu dzieciństwa, odrzucenia, braku uczucia?

„Obnażona” Kathryn Harrison to dramatyczne studium dorastania i chorego podejścia do dziecka. Dziewczynka została sprowadzona do środka wyrazu, źródła natchnienia i motywu przewodniego. To „odczłowieczenie” przyniosło tragiczne skutki, ale może dzięki tej lekturze spojrzymy z szerszej perspektywy na swoje życie. Jesteśmy jego aktywnymi uczestnikami czy tylko obiektami, gliną do urabiania dla innych?

Justyna Gul
justyna.gul@dlastudenta.pl