65 lat temu zginął Krzysztof Kamil Baczyński

Podchorąży, żołnierz Armii Krajowej, podharcmistrz Szarych Szeregów i przede wszystkim poeta. "Baczyński żył szybko, jak wszyscy z jego pokolenia, pisał intensy" - pisał o nim M. Wyka. Dziś mija 65. rocznica śmierci jednego z najwybitniejszych polskich poetów czasu wojny i okupacji - Krzysztofa Kamila Baczyńskiego.

Urodzony w 1921 artysta w początkowych latach swojej edukacji nie wykazywał żadnych pisarskich predyspozycji. Z wspomnień pierwszej nauczycielki Krzysztofa można jasno wywnioskować, że był on nie tylko uczuciowy, ale i kapryśny - "Odnosiłam wówczas wrażenie, że zostanie malarzem". Lubił opowiadać bajki oraz rysować, a na świadectwach, o dziwo, nawet z języka polskiego, nie figurowały inne oceny niż "dostateczne".

Nie był on jednak osobą mało aktywną. Należał do tajnego radykalnego ugrupowania "Spartakus" oraz brał czynny udział w akcjach mających na celu popieranie strajków nauczycielskich. I właśnie w tym okresie, podczas edukacji w szkole średniej, powstał pierwszy znany wiersz 15-letniego Baczyńskiego - "Wypadek przy pracy".

Przeszkodą w rozpoczęciu wymarzonych studiów na warszawskiej ASP, stała się śmierć ojca. Z dnia na dzień musiał stać się dorosłym, odpowiedzialnym człowiekiem. Żal po stracie ukochanej osoby przelewał na kartki papieru, które, jak się później okazało, były początkiem kariery Baczyńskiego jako pisarza.

Do 1947 roku wiersze poety znane były z przekazów maszynowych, a rzadko również z przedruków w czasopismach. W tym też roku pojawiły się w pierwszym oficjalnym wydaniu książkowym pt. "Śpiew z pożogi". Jest to moment dość przełomowy w karierze Baczyńskiego - fascynacja jego poezją osiąga niewyobrażalne rozmiary, a jego tomiki z księgarń znikają niemalże momentalnie.

Ostatni wiersz, jaki znamy, został napisany w lipcu 1944 roku, niespełna miesiąc przed śmiercią.

Baczyński poległ w czwartym dniu Powstania Warszawskiego. Zginął od kuli niemieckiego snajpera.

Adrianna Pałka
(adrianna.palka@dlastudenta.pl)

Piosenka Grzegorza Turnaua "Znów wędrujemy" do wiersza K. K. Baczyńskiego "Piosenka"