Pięć książek, które warto przeczytać jesienią

Jesień zbliża się wielkimi krokami, a ty nie masz pomysłu, czym wypełnić wieczory spędzane w domu? Zaparz herbatę i wskakuj pod koc - te powieści z pewnością sprawią, że nie zatęsknisz za upałami i plażą. Poznaj nasze rekomendacje!

1) Joanna Bator, "Ciemno, prawie noc", Wydawnictwo W.A.B. 2012

Mroczny kryminał, którego akcja dzieje się w Wałbrzychu, to książka jedyna w swoim rodzaju. Jej bohaterka, Alicja Tabor, pisze reportaż o trojgu zaginionych dzieci, po których nie pozostał żaden ślad. Dziennikarka szybko wpada na trop przestępców i zaczyna łączyć fakty prowadzące do rozwiązania zagadki, a przy tym odkrywa prawdę na temat wlasnej rodziny i tajemnic rodzinnej miejscowości. Bator snuje przejmującą, liryczną opowieść, w której duchy przeszłości pełnią tak samo ważną rolę, jak jej wspołcześni bohaterowie: to książka zarówno psychologiczna, jak i socjologiczna. Pozycja obowiązkowa dla wielbicieli dreszczyku i ciekawych drugiego, "brudnego" i niechlubnego oblicza, jakie skrywa życie zwyczajnych polskich obywateli. Autorce "Ciemno, prawie noc" w 2013 roku przyznano nagrodę Nike, jedno z najważniejszych osiągnięć w świecie literatury polskiej. Powieść zdecydowanie nadaje się na ciemne, zimne wieczory, kiedy w wyjącym wietrze można dosłuchać się krzyków nieszczęśliwych dusz - tych w książce Bator nie brakuje.

2) Olga Tokarczuk, "Prowadź swój pług przez kości umarłych", Wydawnictwo Literackie 2009

Powieść, która zyskała rozgłos jeszcze przez zekranizowaniem jej przez Agnieszkę Holland w 2016 roku, przykuwa uwagę nie tylko fabułą, ale formą. Olga Tokarczuk, dwukrotna laureatka nagrody Nike, przedstawiła losy żyjącej w Kotlinie Kłodzkiej samotnej nauczycielki języka angielskiego, Janiny Duszejko, która po zniknięciu swoich psów rozpoczyna batalię wymierzoną w myśliwych polujących w okolicy. Na uwagę zasługuje niekonwencjonalność bohaterów oraz ich moralna niejednoznaczność; autorka w kreacji postaci wykazała się dużą znajomością kondycji ludzkiej psychiki. Należy jednak zaznaczyć, że pomimo silnego stanowiska, jakie zajmuje wobec ludzi mających inne istoty za mniej warte, nie jest moralistką - widać to w bogactwie postaw przez nią zaprezentowanych. Depresyjny nastrój powieści, przez który przebijają się niekiedy promienie optymizmu, to ciekawa propozycja dla książkowych pasjonatów.

3) Wiesław Myśliwski, "Traktat o łuskaniu fasoli", Wydawnictwo Znak 2006

To niewiarygodna w swojej formie opowieść o przemijaniu, pełna smutku i żalu. Bohaterem i narratorem "Traktatu..." jest starszy mężczyzna pilnujący domków letniskowych, który relacjonuje historię swojego życia nieznanemu przybyszowi. Mówi o miłości i wojnie w liryczny, nierzeczywisty sposób, zestawia ze sobą piękno przyrody i brzydotę ustroju, w którym przyszło mu żyć. Powieść Myśliwskiego jest utkana z aforyzmów, ale nie nosi w sobie dramatu, można opisać ją jako wyważoną spowiedź starego człowieka, który przeżył wszystko, a i tak nie jest pewny, czy coś wie i uznaje za pewne. To książka trudna i melancholijna, ale wyjątkowa i wciągająco napisana - jak znalazł dla marzycieli, dla których jesień jest czasem refleksji i podziwiania liści tańczących na wietrze.

4) Magdalena Tulli, "Szum", Wydawnictwo Znak 2014

Kolejna smutna propozycja, tym razem pisana z damskiej perspektywy. "Szum" to nie tylko opowieść o samotności i niezrozumieniu, ale i psychologiczna wiwisekcja przeprowadzona przez narratorkę na samej sobie. Książka Tulli ma niepozorne rozmiary, ale ładunek emocjonalny, jaki za sobą niesie - nieporównywalnie wielki. Losy dziecka, które dorosło pozbawione matczynej miłości i wsparcia, za przyjaciół mając wymyślone istoty, opisane są w sposób wstrząsająco smutny, ale i zmuszający do pytań. Przez poetycką kreację głównej bohaterki przewijają się także losy Polski i realia, w których wychowywały się miliony dzieci: szare, pełne grozy i milczenia. "Szum" jest niewesołym portretem osoby chorej, której cierpienie przechodzi niezauważone. To wyjątkowo interesująca propozycja dla zainteresowanych ludzką psychiką, opisaną w niekonwencjonalny, liryczny i pełen niedomówień sposób.

5) Szczepan Twardoch, "Król", Wydawnictwo Literackie 2016

Najnowsza powieść laureata "Paszportów Polityki" ukazuje dwa skłócone światy przedwojennej Warszawy: polską i żydowską. Twardoch stworzył wciągającą historię losów boksera Jakuba Szapiro o wszelkich znamionach prawdopodobieństwa. Jednak oprócz porywającej fabuły, pełnej morderstw, ustawek i wizyt w domach publicznych, "Król" oferuje także inne spojrzenie na poczucie winy, jakie tworzy się w człowieku dokonującym wyborów rzutujących na losy jego bliskich. W rezultacie powieść Twardocha zyskuje jeszcze więcej, jeśli przyjrzeć jej się z pod kątem psychoanalitycznym; w kreacji głównego bohatera widoczna jest taka sama świadomość nadchodzącego końca, jak w świecie, którego jest częścią. "Król" jest więc książką przemyślaną, refleksyjną i sprawną językowo, do czego autor zdążył już swoich czytelników przyzwyczaić. Na jesień w sam raz.

MŚ

fot. www.pxhere.com/CCOPublicDomain