"Zwycięzca jest sam" - nowa powieść Coelho

22. maja, nakładem wydawnictwa Drzewo Babel, ukaże się książka Paula Coelho -  jednego z najbardziej poczytnych pisarzy na świecie, "Zwycięzca jest sam". Akcja najnowszej powieści przenosi nas wielki świat: świat filmu, sławy i bogactwa.


Festiwal filmowy w Cannes. 24 godziny. Cała plejada postaci z wielkiego świata: producenci filmowi, aktorzy, dyktatorzy mody, supermodelki, a także początkujące gwiazdki filmowe, gwiazdy, których splendor już nieco przygasł i tłum tych, którzy grzeją się w blasku sławy, władzy i bogactwa.

Porządek tego „pięknego, wspaniałego" świata burzy nagłe wtargnięcie Igora, rosyjskiego multimilionera, owładniętego obsesją na punkcie swojej byłej żony, która odeszła ze znanym projektantem mody. Igor, zraniony do żywego nie cofnie się przed niczym, by odzyskać miłość ukochanej...

"Zwycięzca jest sam" to wierny portret współczesnego świata, w którym blichtr, próżność i zakłamanie, wyparły prawdziwe wartości. Śwaita, w którym człowiek w pogoni za złudnym szczęściem w świetle jupiterów zatracił poczucie dobra i zła, zagubił siebie. Paulo Coelho przypomina nam, że czasem warto wybrać drogę mniej uczęszczaną.

Fragment książki:

"Be­ret­ta Px4 jest nie­wie­le więk­sza od te­le­fo­nu ko­mór­ko­we­go, wa­ży oko­ło 700 gra­mów i moż­na z niej od­dać 10 strza­łów. Ma wie­le za­let: jest ma­ła i lek­ka, ła­two ją ukryć w kie­sze­ni, a jej ma­ło­ka­li­bro­wy po­cisk, za­miast prze­bić cia­ło ofia­ry na wy­lot, nisz­czy wszyst­ko, co na­po­tka na swo­jej dro­dze.

Nie­wąt­pli­wie ugo­dzo­ny po­ci­skiem tak ma­łe­go ka­li­bru ma spo­re szan­se na prze­ży­cie. Czę­sto ku­la nie na­ru­sza żad­nej waż­nej ar­te­rii, a ofia­ra ma czas za­re­ago­wać i obez­wład­nić prze­ciw­ni­ka. Je­śli je­steś do­brym strzel­cem, masz do wy­bo­ru: mie­rzyć mię­dzy oczy lub pro­sto w ser­ce i za­bić na miej­scu, al­bo ce­lo­wać pod od­po­wied­nim ką­tem w oko­li­ce że­ber, a wte­dy mi­nie tro­chę cza­su, za­nim ofia­ra so­bie uświa­do­mi, że zo­sta­ła śmier­tel­nie po­strze­lo­na - spró­bu­je się bro­nić, ucie­kać, wo­łać o po­moc. To wła­śnie naj­więk­sza za­le­ta tej bro­ni: ofia­ra ma dość cza­su, że­by zo­ba­czyć twarz mor­der­cy. Wol­no tra­ci si­ły - krwa­wie­nie ze­wnętrz­ne nie jest ob­fi­te - aż pa­da na zie­mię, nie do koń­ca ro­zu­mie­jąc, co się wła­ści­wie sta­ło.

To nie jest broń za­wo­dow­ca. „Pa­su­je do dam­skiej to­reb­ki, a nie do agen­ta", usły­szał Ja­mes Bond od funk­cjo­na­riu­sza bry­tyj­skie­go wy­wia­du.

Ale je­go to nie do­ty­czy. Dla je­go ce­lów to ide­al­na broń. Ku­pił Be­ret­tę na czar­nym ryn­ku, że­by za­trzeć śla­dy. W ma­ga­zyn­ku ma pięć kul, ale za­mie­rza użyć tyl­ko jed­nej - tej, któ­rej wierz­cho­łek ma wy­ry­ty pil­nicz­kiem do pa­znok­ci krzy­żyk. Tra­fia­jąc w cel, ta­ki po­cisk roz­pry­śnie się na czte­ry czę­ści.

Pi­sto­le­tu uży­je tyl­ko w osta­tecz­no­ści. Ist­nie­je ty­le in­nych spo­so­bów znisz­cze­nia czy­je­goś świa­ta. A kie­dy in­for­ma­cja o od­na­le­zie­niu pierw­szej ofia­ry do­trze do niej z wia­do­mo­ści, pew­nie szyb­ko zro­zu­mie, że to dla niej uni­ce­stwił je­den wszech­świat, że zro­bił to w imię mi­ło­ści i że nie cho­wa do niej ura­zy. Że przyj­mie ją z po­wro­tem, mach­nie rę­ką na ostat­nie dwa la­ta, nie za­da żad­nych py­tań.

Pół ro­ku snu­cia pla­nów po­win­no przy­nieść po­żą­da­ny sku­tek, ale o tym prze­ko­na się osta­tecz­nie ju­tro ra­no. Sta­ro­żyt­ne grec­kie Fu­rie spły­ną na czar­nych skrzy­dłach na ten bia­ło­‑błę­kit­ny pej­zaż pe­łen dia­men­tów i bo­tok­su, i szyb­kich dwu­oso­bo­wych aut. Za spra­wą kil­ku ga­dże­tów, któ­re przy­wiózł tu z so­bą, w jed­nej chwi­li wszyst­kie ma­rze­nia o po­tę­dze, suk­ce­sie, sła­wie i ma­mo­nie pry­sną jak bań­ka my­dla­na."

Paulo Coehlo, "Zwycięzca jest sam"
Wydawnictwo Drzewo Babel