Wieczna młodość od uderzenia piorunem?

Czy można być wiecznie młodym? Czy ludzie znajdą wreszcie sposób na zatrzymanie upływającego czasu?

Bukareszt, 1938 rok. Ludzie przechodzący pewnego ulewnego wieczoru koło cerkwi metropolitalnej są świadkami tragicznego zdarzenia – w starszego człowieka uderza piorun. Jak to możliwe, że mimo poparzeń obejmujących całe ciało profesorowi Dominikowi Matei udaje się przeżyć? Na to pytanie nie jest w stanie odpowiedzieć żaden z lekarzy. Nauka jest zupełnie bezradna również wobec faktu, że mężczyzna odzyskuje młodość, a jego zdolności intelektualne osiągają poziom niedostępny dla przeciętnego człowieka. Matei pragnie od tej pory tylko jednego – chce posiąść wiedzę absolutną. Tymczasem tajemniczą sprawą zaczynają interesować się naziści, widząc w profesorze obiekt przydatny do swoich eksperymentów medycznych…

"Młodość stulatka" w literackiej materii oddaje to, co mieściło się w głównym nurcie badań Eliadego: motywy mityczne, odwieczne pragnienie nieśmiertelności, próby poznania natury boskości i wiara w to, że nad czasem da się zapanować.

Pełną napięcia, surrealistyczną powieść przeniósł na ekran Francis Ford Coppola. W roli Dominika znany z "Pulp Fiction" Tim Roth. Polska premiera filmu 11 lipca 2008 roku.

Mircea Eliade "Młodość stulatka"
przekład z francuskiego Ireneusz Kania;
tytuł oryginału Le temps d’un centenaire;
premiera 3 lipca 2008,
wydawnictwo WAB
literatura piękna, poza seriami


Opinie krytyków:

Cudowne połączenie realizmu, surrealizmu i świata wyobraźni; powieści Eliadego udowadniają, że sfera mitów
i zjawisk nadprzyrodzonych pomaga zrozumieć sens naszej codzienności.
„The Liberal Journal”

Książka Eliadego urzekła mnie nie tylko dlatego, że jej bohater staje się ponownie młody i odnajduje utraconą miłość – ale także dlatego, że to filozoficzna i mądra historia o świadomości, egzystencji. Nie chciałem robić filmu, który jest tylko zajmujący, chciałem zawrzeć w nim głębszą treść.
Francis Ford Coppola


Mircea Eliade (1907–1986) – rumuński indolog, filozof kultury, eseista i pisarz. Jeden z czołowych religioznawców XX wieku. Do jego najbardziej znanych dzieł należą: "Traktat o historii religii" (1949), "Szamanizm i archaiczne techniki ekstazy" (1951), "Sacrum, mit, historia" (1970), "Historia wierzeń i idei religijnych" (1976–1989), a także powieść "Majtreji" (1933) oraz nowela fantastyczna "Tajemnica doktora Honigbergera" (1940). Eliade był wykładowcą prestiżowych uczelni na całym świecie.