Włoskie wspomnienie o Kapuścińskim

Zrozumienie Innego, poszanowanie go i zdobycie się na pokorę we wzajemnych z nim relacjach. Świadomość, że niekoniecznie to „my” jesteśmy ci lepsi, że obok nas żyją ludzie potrzebujący nie czyjejś, ale naszej pomocy. To wszystko chciał przekazać światu Ryszard Kapuściński.

„Dałem głos ubogim” Ryszarda Kapuścińskiego - książka wydana już po śmierci reportera - to relacja z ostatniej podróży polskiego dziennikarza. Podróży do miejsca, które zapętliło historię jego życiowego posłannictwa. To bowiem we Włoszech Kapuściński rozpoczął, i jak się później miało okazać, zamknął swoją wieloletnia misję tłumaczenia świata, a jak w przedmowie pisze żona reportera: „We Włoszech czuł się jak u siebie w domu, otoczony serdecznością i przyjaźnią. Wszędzie czekały na Niego przekłady Jego książek, wystawy Jego fotografii, spotkania z czytelnikami, nagrody, również doktorat honoris causa.”

Celem ostatniej podróży Kapuścińskiego było spotkanie z włoską młodzieżą, Poniekąd również i wygłoszenie wykładu na Wolnym Uniwersytecie w Bolzano. Poniekąd, gdyż według organizatora spotkania, to głównie możliwość rozmowy z młodymi ludźmi, zaznajomionymi z jego twórczością, zaważyła na przyjęciu zaproszenia i przyjeździe do Włoch. Udział w kolejnej konferencji, nie był dla niego już tak absorbujący.

Książka, mimo widniejącego nad tytułem nazwiska Kapuścińskiego, jest pracą zbiorową. Relacje z przebiegu obu spotkań zapisane są w formie dialogu, dyskusji. Przeplatają je liczne dygresje, stanowiące odrębne części książki. Każda z nich traktuje o osobie reportera w odmienny sposób. Każda jednak jest formą wspomnienia, wyrazem sentymentu, także podziwu.

„Dałem głos ubogim” stanowi podsumowania dorobku Kapuścińskiego. Zarówno tego namacalnego, w postaci napisanych książek, jak i tej niewidocznej gołym okiem próby pojednania kultur, zrozumienia Innego. Co ciekawsze, podsumowania tego nie podjęli się Polacy (choć warto pamiętać o książce „Nie ogarniam świata” Witolda Beresia i Krzysztofa Brunetko), lecz Włosi.

Mylące zdaje się więc umieszczenie nad tytułem nazwiska Kapuścińskiego. Jego słowa w tym tekście w rzeczywistości nie dominują. Książka propaguje jednak niewinne, a jednocześnie niezwykle mądre wartości wyznawane przez reportera. „Dałem głos ubogim” powinno znaleźć się w biblioteczce każdego, kto na swojej półce ma choć jedną książkę opatrzoną na grzbiecie nazwiskiem polskiego króla reportażu.


Natalia Ulatowska
(natalia.ulatowska@dlastudenta.pl)

---

Recenzja powstała dzięki uprzejmości wydawnictwa "Znak"

---