Zmarł Tadeusz Konwicki

Nie żyje wybitny polski pisarz, scenarzysta i reżyser. Tadeusz Konwicki od wielu miesięcy chorował. Zmarł w swym warszawskim mieszkaniu wśród najbliższych. Miał 89 lat.

Konwicki studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Warszawskim. Jako literat debiutował w 1946 roku tekstem "Szkice z Wybrzeża" na łamach "Od A do Z", dodatku literackiego "Dziennika Polskiego".  Do jego ważniejszych dzieł należały „Mała Apokalipsa”, „Sennik Współczesny” i „Kompleks polski”. W 1956 roku ukazała się jego książka „Rojsty”, która wzbudziła sporo kontrowersji. Pisarz w złym świetle przedstawił w niej polskich partyzantów walczących w czasie II wojny światowej. W książce AK jawi się jako zbieranina osób całkowicie nieprzygotowanych do walki, działających bez planu, a także dopuszczających się aktów bandytyzmu (strzelanie do cywilów, gwałty).

- On jest Magiem literatury, Szamanem literatury. Konwicki należy do tych ludzi, którzy są rzeczywistymi ludźmi honoru, a nie, jak pewien generał policji, z mianowania. On zawsze był człowiekiem honoru rudymentarnego, podstawowego. Nigdy nie robił świństw, a nawet rzeczy niewłaściwych. Ale też nie lubił się tym chwali – mówił o Konwickim pisarz Paweł Huelle.

Tadeusz Konwicki był również mocno związany z X muzą. Jako reżyser zadebiutował w 1958 roku, kręcąc poetycki eksperyment "Ostatni dzień lata". Później nakręcił również takie filmy jak "Salto" (1965), "Jak daleko stąd, jak blisko" (1971), "Dolina Issy" (1982) oraz "Lawa" (1989). W 1966 roku wraz z Jerzym Kawalerowiczem odebrał nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes za scenariusz do "Faraona".

W latach 40. i 50. Konwicki flirtował z komunizmem. W 1953 roku wstąpił do PZPR, kilka lat później tej decyzji już mocno żałował. Wstrząsem były dla niego wydarzenia z października 1956 roku. - Ci, którzy mnie w jakiś sposób urabiali ideologicznie, którzy mnie pouczali, którzy stosowali wobec mnie jakąś pedagogikę (...) - ci wszyscy ludzie nagle pewnego dnia powiedzieli mi: to ty, frajerze, w to wierzyłeś? To ty byłeś naiwny do tego stopnia? ("Cień obcych wojsk", w tomie "Wiatr i pył"). W 1963 roku został wyrzucony z partii za współudział w liście protestacyjnym do władz w związku z usunięciem z PZPR prof. Leszka Kołakowskiego. W latach 70. publikował już w wydawnictwach II obiegu i londyńskich.

MAS

Fot. Michał Józefaciuk/ Wiki Commons