"Pokuta": Mało kryminalny kryminał

"Debiut Olle Lönnaeusa to obowiązkowa lektura dla fanów skandynawskich kryminałów, którzy w opowieści cenią ciekawą narracje zabarwioną odrobiną czarnego humoru" - te słowa można przeczytać na okładce książki "Pokuta" szwedzkiego dziennikarza. Jednak czy są one trafne?

Jako miłośniczka kryminałów, przeczytanych tego rodzaju książek na swoim koncie mam już sporo. Jedne podobały mi się bardziej, inne - mniej. Pierwszy raz jednak zdarzyło mi się tak, że nie potrafię ocenić książki. Skąd taki problem?

Z reguły wątkiem głównym w kryminale jest odnalezienie zabójcy danej osoby, a wszelkie wątki "poboczne", są rzeczywiście pobocznymi, bo ich ilość nie przysłania celu, który obrał bohater/bohaterowie książki. W tym przypadku odnalezienie zabójcy jest ważne jedynie na początku powieści, kiedy to główna postać dowiaduje się o dokonanym czynie i powraca do rodzinnego miasteczka oraz na końcu, kiedy to wszystko wychodzi na jaw, a skrywane przez lata tajemnice wiążą się w jedną, spójną całość. Co z resztą książki? Typowa przygodówka. Bohater spaceruje, spotyka znajomych, wspomina, ma swoje mniej lub bardziej poważne problemy, które pragnie rozwiązać. Wszystkie te jego perypetie są, owszem, ciekawe, ale jest ich za dużo. Powroty do przeszłości, z których dowiadujemy się jak trudne dzieciństwo miał bohater? Świetny pomysł, ale nie w takiej ilości.

"Pokuta" niewątpliwie jest książką ciekawą, na której przeczytanie nie zmarnujemy czasu. Odciągnie od szarej rzeczywistości, przenosząc czytelnika w świat trochę inny, do innego kraju, innego stylu bycia tamtejszych ludzi. Jednak jako kryminał wypada dość słabo. Czytając jej zapowiedź spodziewałam się dynamicznych momentów, zwrotów akcji,  zaskakujących, mrożących krew w żyłach wydarzeń, a od autora dostałam kupę bolesnych wspomnień, sprawiających, że zamiast dopingowac bohatera  w dążeniu do rozwiązania zagadki, współczułam mu.

Olle Lonnaeus, "Pokuta", Wydawnictwo REA, premiera 16 maja 2011

Adrianna Pałka
(adrianna.palka@dlastudenta.pl)