Bóg. Życie i twórczość

Szymon Hołownia – autor książki „Bóg. Życie i twórczość.” – dziennikarz, publicysta, współpracownik telewizji TVN, podwójny zdobywca „Grand Press”, felietonista „Newsweek’a”, jeden z prowadzących program rozrywkowy „Mam talent”, dyrektor programowy telewizyjnego „Religia.tv”. Warto także dodać, że dwukrotnie przebywał w nowicjacie zakonu dominikańskiego.


„Bóg. Życie i twórczość.” to najnowsza z książek Szymona Hołowni. Wcześniej autor popełnił jeszcze kilka, o podobnej tematyce: „Monopol na zbawienie”, „Kościół dla średniozaawansowanych”, „ Ludzie na walizkach”, „Tabletki z krzyżykiem”. Wszystkie wymienione pozycje opowiadają o dylematach, pytaniach, wątpliwościach katolików. Czasami zahaczają o tematy trudne, a autor podaje przepisy na wybrnięcie z dołka, gdzie nadspodziewanie często umieszcza niewprawnego w polemice człowieka wierzącego jego interlokutor… lub, co gorsza, on sam.

Pisarz porusza w książce wiele wątków, które po części niby są już przerobione na dziesiątą stronę przez księży katechetów oraz prawiących kazania podczas mszy niedzielnej. Jednakowoż coś tam jeszcze ciągle się tli i nie daje człowiekowi spokoju. Pan Hołownia poddaje pod rozwagę kilka – według niego niepokojących – zjawisk.

Jednym z nich jest wizerunek Trójcy Świętej w kościele katolickim – rozkłada go na czynniki pierwsze i twierdzi, że nie jest to tylko „(…)Ojciec samotnie wychowujący Syna i wraz z Nim hodujący Gołębia.”, ale niepojęte Trzy w Jednym i zarazem Jeden w Trzech. Autor spokojnie stwierdza, że Boga tłumaczyć się nie da, dlatego trzeba uwierzyć, bo inaczej będziemy mnożyć niepotrzebnie pytania i samemu zastawiać sidła na siebie i swoją wiarę – a po co?

Oczywiście, publicysta nie poprzestaje na podanym wyżej problemie z Trójcą Świętą. Zadaje inne, nie mniej ważne dla człowieka wierzącego „zagadki”. Od kiedy jest przewidywany koniec świata? Czemu akurat Noe został uratowany z potopu? Czemu Bóg odpoczywał po stworzeniu świata? Czemu Najwyższy ma tyle imion? Czy można wierzyć świętemu Pawłowi? Czy nasz Bóg to Ten Jedyny? Dlaczego Jezus musiał zginąć? Po co tyle krwawych ofiar dla Pana? Co wydarzy się po śmierci z naszą jaźnią i „czym/kim będziemy”?

Oczywiście można jeszcze mnożyć przykłady dylematów z książki – bo jest ich nadspodziewanie dużo. Ten fakt nie dziwi, gdyż współczesny człowiek wierzący to człowiek poszukujący. Mało jest jednostek, które wierzą „ot tak” – to trudna sztuka, której człowiek uczy się przez całe życie. Więcej jest takich, którzy pytają jak małe dzieci: Po co? Dlaczego? Czemu? Autor nie potępia poszukujących, żałuje jednak, że nie ma wystarczającej liczby osób, które utwierdzałyby w wierze. Sam przyznaje, że kazania nie są w stu procentach udanym tworem duchownych, a i katecheci świeccy niekiedy zawodzą lub odpuszczają sobie temat.

Szymon Hołownia stara się wyjaśniać, rozjaśniać, tłumaczyć, pokazywać… choć niestety nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że  książka w pewnych fragmentach jest dla osoby, która wchodzi w okres buntu religijnego. Parokrotnie (mimowolnie) wizualizowałam sobie nastolatka/-kę, który/-a za wszelką cenę chce zawstydzić przy całej klasie katechetę/-kę, stawiając takie lub inne pytanie lub kolejny raz podkładając quazi – wywrotowy argument. Niektóre pytania czy zagadnienia trochę mnie uwierały, inne drażniły, jeszcze inne rozczarowywały swą naiwnością, jednak były i takie rozdziały, które parokrotnie czytałam po to, aby pomyśleć i przemyśleć.

Podsumowując… Świetnie się czyta, miło jest się zatrzymać nad pewnymi fragmentami – a tutaj z pewnością każdy znajdzie jakiś rozdział dla siebie. Trochę mierzi oczywistość i naiwność niektórych argumentów – lecz być może tak trzeba, żeby każdy sens odnalazł. Ostatni rozdział w smaku słodko – gorzki, ludzki, prawdziwy, zastanawiający (mnie) najbardziej. Raczej sięgnę jeszcze raz, po paru miesiącach, latach… żeby zobaczyć, co tym razem mnie zadziwi, a co uznam za naiwne.

„Bóg. Życie i twórczość.”, Szymon Hołownia, Wydawnictwo ZNAK 2010, Kraków

Magdalena Wierzba
(magdalena.wierzba@dlastudenta.pl)